OmiVista in Heder

In een ruimte binnenkomen waar het donker is,  maakt mij rustig. Hier kom ik meestal alleen met een begeleider, of met nog een extra vriendje erbij.

We zitten in onze rolwagen aan een tafel waarop iets geprojecteerd wordt. Vandaag zie ik allemaal grote donkere vlakken en hoor ik heel zacht Bumba-muziek. Ik hou heel erg van Bumba-muziek, ik word daar vrolijk van. Ik weet dat als ik mijn hand over de vlakken beweeg, met mijn arm over de tafel veeg, de donkere vlakken verdwijnen en ik Bumba en zijn vriendjes zie dansen op de muziek. De muziek gaat dan ook luider spelen en dat vind ik fijn.

Na een poosje komen de vlakken weer terug. Ik moet snel weer grote veegbewegingen maken met mijn armen zodat ik steeds kan blijven kijken naar de beelden van Bumba en om de muziek goed te kunnen horen.

Dan is het de beurt aan mijn vriendje tegenover mij aan tafel. Zijn favoriete tafereel is een vijver met vissen en waterlelies. Het wateroppervlak staat stil maar als hij even op de tafel, het wateroppervlak dus, tikt, dan rimpelt het water en zwemmen de visjes  sneller.

Zo zijn er voor mijn vriendjes en mij veel verschillende spelletjes die we kunnen spelen. Voor iedereen kan het afzonderlijk afgestemd worden.

Het hoeft niet altijd aan tafel, we kunnen ook op de grond spelen. Dan schuiven of kruipen we naar de bewegende beelden.

En wat als je minder goed ziet of hoort? Of als je gehoor net heel scherp is? Alles kan aangepast worden zodat het samen beleven, kijken, luisteren en spelen voor iedereen leuk is.

Er zijn zoveel mogelijkheden, zoveel apps die gekozen kunnen worden: belevende apps, maar ook relaxatie apps en actie-reactie apps.

Dus hoe ik mij ook voel, waar mijn vriendjes en ik ook zin in hebben, de begeleiders kennen ons en weten wat ze kunnen kiezen om ons één van de mooiste momentjes van de dag te laten beleven.

Voor ons mag dit dan ook elke dag!

Knuffel van de cliënten van Kon-Tiki. En een welgemeende dank u aan de gulle sponsor Lymar die dit mogelijk heeft gemaakt.